ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Γ. ΜΠΙΤΖΑ ΣΤΟ 41ο ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες

Το Γενικό μας Συμβούλιο συνέρχεται φέτος σε συνθήκες πρωτόγνωρες για τη χώρα μας. Συνθήκες γενικευμένης κρίσης σε οικονομικό, πολιτικό και πολιτισμικό επίπεδο. Αμφισβητείται δομικά το μοντέλο πολιτικής και οικονομικής διακυβέρνησης της μεταπολίτευσης και η χώρα βρίσκεται προ των πυλών της πτώχευσης.

Τους τελευταίους μήνες γινόμαστε, καθημερινά, μάρτυρες μια πρωτοφανούς κρίσης. Μιας κρίσης η οποία ενώ εντάσσεται στα πλαίσια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που προκάλεσε η απληστία του νεοφιλελεύθερου μοντέλου της παγκοσμιοποίησης.

Δυστυχώς, όμως, έχει και τα Ελληνικά χαρακτηριστικά της Νεοελληνικής πολιτικής, όπου στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα προδήλως διακρίνεται ποιος πληρώνει το μάρμαρο και πως μπορεί να γίνει κάποιος νεόπλουτος. Αρκεί μόνο να πας με το σύστημα να παρανομήσεις, να συμβιβαστείς να τα αρπάξεις, να φοροδιαφεύγεις, να εισφοροδιαφεύγεις  χωρίς κόπο και κόστος, αφού το ίδιο το σύστημα αναπαράγει τέτοιες αργυρώνητες και εξωνημένες πολιτικές. Αρκούσε να ξεχάσει κανείς τον ηθικό κόσμο των αξιών, των οραμάτων και να ακολουθήσει τον δρόμο του εύκολου κέρδους πιστεύοντας ότι είναι ένα μέρος του συστήματος το οποίο καταστρατήγησε ότι ηθικό διέθετε μια ευνομούμενη πολιτεία αφού οδηγήθηκε σε λογικές διαχείρισης που επέβαλε το ντόπιο και ξένο καπιταλιστικό σύστημα.

Έτσι, λοιπόν, η μεταμοντέρνα εποχή που διανύουμε διακρίνεται από την κατάργηση κάθε έννοιας δικαίου, από αναξιοκρατία, από αυθαιρεσία που το ίδιο σύστημα στήνει και αναμφίβολα οδηγεί στον εύκολο πλουτισμό και σε βάρος του ανήμπορου λαού.

Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι η χώρα να βρίσκεται σε μια μη αναστρέψιμη οικονομική κατάσταση, ενώ παράλληλα οδηγείται διεθνώς στο μάτι του κυκλώνα όπου το μέλλον της εξαρτάται από τα spreands, τον Oly Ren, τον Γιουγκλς και τους υπόλοιπους της Ε.Ε., αλλά και Δ.Ν.Τ.

 Η Ελλάδα μας επομένως η κοιτίδα του πολιτισμού και της δημοκρατίας με το μακραίωνο πολιτιστικό της υπόβαθρο και τις ιστορικές της παραδόσεις τις οποίες έχει μεταλαμπαδέψει σε χιλιάδες λαούς από μια άκρη της υδρογείου στην άλλη, διασύρεται διεθνώς στα μέσα ενημέρωσης αφού η χώρα της γνώσης έγινε παρίας και ευτελίζεται κάθε μέρα.  

Η πρωτοφανής τα τελευταία 60 χρόνια αδυναμία της χώρας να εξυπηρετήσει το εξωτερικό της χρέος, το έλλειμμα του προϋπολογισμού, αλλά και το αρνητικό ισοζύγιο των εμπορικών συναλλαγών, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μίγμα. Η παντελής απουσία ουσιαστικής οικονομικής ανάπτυξης τις προηγούμενες δεκαετίες, η επιδοτούμενη οικονομική δραστηριότητα στον πρωτογενή, δευτερογενή κα τριτογενή τομέα της οικονομίας οδήγησαν τη χώρα στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα. Δηλαδή στην απειλή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην κατάρρευση της οικονομίας, και στην ραγδαία αποσάθρωση του κοινωνικού ιστού.

Από την άλλη πλευρά το πολιτικό σύστημα παρακολουθεί αμήχανο την ραγδαία απαξίωσή του, ανίκανο να προτείνει συγκεκριμένες λύσεις εξόδου από την κρίση ενώ το πολιτικό προσωπικό της χώρας γερασμένο και ξεπερασμένο από τις εξελίξεις προσπαθεί, ψελλίζοντας, να υπερασπιστεί το υπάρχον μοντέλο, αδυνατώντας να συλλάβει τα μηνύματα των καιρών.

Την ίδια στιγμή η Ευρωπαϊκή Ένωση με τις αβελτηρίες και τις παλινωδίες της απέδειξε για άλλη μια φορά ότι δεν πρόκειται για μια πολιτική ένωση και δυστυχώς εκ τούτου αποτελέσματος ούτε και οικονομική, αφού κυριαρχούν οι εθνικές αντιλήψεις, χωρίς την αλληλεγγύη των κρατών, μακράν και πέραν των σκοπών της ίδρυσής της, αλλά κυρίως επικρατούν οι απόψεις των μεγάλων πολυεθνικών και οικονομικών συμφερόντων. Πρόκειται δηλαδή για ένα σύνολο φανατικών υποστηρικτών του ελεύθερου εμπορίου και της δημοσιονομικής ορθοδοξίας οι οποίες βρίσκουν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να επιτεθούν κατά μέτωπο στις κατακτήσεις των εργαζομένων ενός αιώνα. 

Στα πλαίσια αυτά τόσο το εργατικό όσο και το συνδικαλιστικό κίνημα καλούνται να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Καλούνται να υπερασπίσουν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Καλούνται να επεξεργαστούν νέες στρατηγικές και τακτικές, νέες κοινωνικές συμμαχίες, νέες, πιο αποτελεσματικές μορφές αγώνα και κυρίως συνεργασίες σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Γιατί δεν πρέπει να δεχτούμε την απαξίωση της εργασίας;

Γιατί δεν πρέπει να δεχτούμε την απαξίωση του ασφαλιστικού μας συστήματος

Γιατί δεν πρέπει να δεχτούμε την κατάργηση κάθε κατάκτησής μας που με αγώνες κερδίσαμε όλα αυτά τα χρόνια.

Να πληρώσουν την κρίση οι έχοντες και κατέχοντες δηλαδή αυτοί που πλούτισαν από το χρηματιστήριο, από τα θαλασσοδάνεια μετά την μεταπολίτευση, προγενέστερα από το σχέδιο Μάρσαλ, αλλά και σήμερα από το Βατοπαίδι, τα ομόλογα κλπ. Πρόκειται για ίδια πρόσωπα, για ίδιες οικογένειες για γνωστά τζάκια, που φοροδιαφεύγουν διαχρονικά.

Κύριοι προσκεκλημένοι, αγαπητοί συνάδελφοι,

Θα μιλήσουμε επίσης σήμερα για την ΔΕΗ την μεγαλύτερη επιχείρηση στη χώρα. Μια επιχείρηση που βάλλετε από τα ντόπια και ξένα συμφέροντα όπως η χώρα μας εξ'αιτίας της οικονομικής κρίσης.  Το διακύβευμα σήμερα  είναι η διάλυση της ΔΕΗ, η αποκρατικοποίηση της ή το χάρισμα σε κάποιο ξένο επενδυτή.

Σήμερα, εδώ βροντοφωνάζουμε όλοι εμείς και ενώνουμε την φωνή μας δηλώνοντας ότι δεν θα δεχτούμε παρά πέρα μετοχοποίηση ή στρατηγικό επενδυτή. Θέλουμε επιχείρηση δημόσια καθετοποιημένη στην υπηρεσία του Έλληνα καταναλωτή.

Αποτελεί μύθο ότι η ΔΕΗ με τον εξηλεκτρισμό της χώρας έκλεισε ο βιολογικός κύκλος άρα και η οικονομική της αποστολή. Η ΔΕΗ σήμερα με αυτή την κρίση μπορεί να προσφέρει νέες θέσεις εργασίας με την δημιουργία νέων μονάδων που οδηγούν στην ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών. Ήδη αυτό άργησε και μας πρόφτασαν οι ιδιώτες, γι'αυτό απαιτούνται πιο γοργά βήματα γιατί οι όροι της απελευθέρωσης στην Η/Ε ολοκληρώνονται σε βάρος της ΔΕΗ και υπέρ των ιδιωτών.

Γιατί για παράδειγμα η ΔΕΗ αποκλειόταν και αποκλείεται από διαγωνισμούς, όπως στην πρόσφατη περίπτωση του ορυχείου της ΒΕΎΗΣ.

Γιατί ανάγκαζαν τη ΔΕΗ να μην πουλά τη δική της ενέργεια για να πουλάνε οι ιδιώτες;

Γιατί της χρωστά το κράτος 3 δις. από τις υπηρεσίες κοινής ωφελείας και 40 εκατ. το ΥΠΕΧΩΔΕ;

Γιατί επιτρέπουν σε αεριτζήδες – ψευτοεμπόρους της Η/Ε να αρπάζουν πελάτες της ΔΕΗ επιλεκτικά και συγκεκριμένες ώρες,  χωρίς μέχρι πρότινος να πληρώνουν τα τέλη διέλευσης αλλά και να αμφισβητήσουν τις ΥΚΩ που μένουν εξ'ολοκλήρου στη ΔΕΗ και χωρίς μάλιστα να διαθέτουν μονάδα παραγωγής ρεύματος αλλά κρατώντας απλά ένα τσαντάκι. Γνωρίζεται, κύριοι, ότι έχουν αποχωρήσει από τη ΔΕΗ 6.500 πελάτες στη χαμηλή τάση και άλλοι 607 στη μέση που συνολικά ξεπερνούν τα 160 εκατομμύρια ετησίως. Χωρίς να έχουμε ακόμη προβεί σε κανένα μέτρο;

Πως γίνεται η Verbont να διαφημίζει ότι ο Βερόπουλος καταναλώνει πράσινη ενέργεια και να μην έχουμε προσφύγει στην επιτροπή ανταγωνισμού ή να μην την έχουμε καταγγείλει στην ΡΑΕ σε αυτή την ανεξάρτητη  αρχή, αυτό το αβανταδόρικο όργανο υπέρ των ιδιωτών θα έλεγα εγώ, αφού δεν έχει προβεί ακόμη σε καμιά σύσταση, για το ψευδέστερο αυτής της διαφήμισης, αλλά και γιατί δεν εφαρμόζει μέτρα υγιούς ανταγωνισμού.

Πως γίνεται η μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας και συγκεκριμένα η Γενική Διεύθυνση Εμπορίας να παρακολουθεί αμέριμνα και να μην έχει την δυνατότητα – εκτός και δε  θέλει – να λειτουργήσει ένας μηχανισμός που θα αναστρέψει αυτή τη φυγή των πελατών στους ιδιώτες;

Ως ΕΔΟΠ/ΔΕΗ έχουμε προτείνει λύσεις τόσο προφορικά όσο και γραπτώς, χωρίς να ληφθούνε μέτρα. Γιατί άραγε δεν προτείνονται λύσεις; Γιατί υπάρχει τόση σιωπή; Αναρωτιέται κανείς που οδηγούμαστε αν αυτό θα συνεχιστεί; Σίγουρα στην κατάρρευση της ΔΕΗ. Γιατί μπορεί να προκηρύσσουμε διαγωνισμούς για νέες μονάδες.  Αλλά ας αναρωτηθούμε που θα πουλάμε το ρεύμα όταν θα χάσουμε από την πίτα της αγοράς τα κερδοφόρα τιμολόγια και θα μας εναπομείνουν τα ζημιογόνα αυτά δηλαδή των πολυτέκνων και των αγροτών.

Για μας δεν μπορεί να υπάρξει άλλη κωλυσιεργία στο θέμα αυτό. Δηλώνουμε ότι σε διαφορετική περίπτωση θα προβούμε σε κάθε μέτρο και κάθε μορφής αγώνα για την προστασία.

  • Θα αγωνιστούμε επίσης να παραμείνουν ανοικτά αλλά και να αναβαθμιστούν τα καταστήματα πελατών.
  • Θα αγωνιστούμε για να ξανανοίξουν εκεί που έκλεισαν και κυρίως σε απόμακρες και ακριτικές περιοχές.
  • Αλήθεια, πόσο έχουμε αναλογιστεί ότι εκεί που δεν υπάρχει κατάστημα της ΔΕΗ θα ξεφυτρώσουν αύριο αυτά των ανταγωνιστών της. Ήδη ο ημερήσιος τύπος της Παρασκευής ανέφερε την συνεργασία της Verbund με δίκτυο 170 καταστημάτων σε όλη τη χώρα με στόχο να διεισδύσει σε σημεία πώλησης που απευθύνονται οι καταναλωτές.
  • Δεν πρέπει να υπάρξει ένα νέο ολοκληρωμένο σχέδιο λειτουργίας των καταστημάτων της χώρας στα πλαίσια και της δημιουργίας του Καλλικράτη;
  • Δεν πρέπει να γίνουν προσλήψεις ώστε να έρθει Διοικητικός κόσμος στα πρακτορεία των καταναλωτών για να μην σχηματίζονται ατέλειωτες ουρές οι οποίες δημιουργούν στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα ένα ζοφερό τοπίο που αμαυρώνει την εικόνα της ΔΕΗ;

Γιατί τέτοιος ευτελισμός;

Ως συνδικαλιστικό κίνημα έχουμε χρέος να μην δεχτούμε άλλες οληγορίες και σκοπιμότητες που κατευθύνουν οι αγορές, η ΡΑΕ με την ανοχή του Υπουργείου σε όφελος των ιδιωτών.

Για μας οι ευθύνες έχουν ονοματεπώνυμο, ενώ οι αγορές που θα έφερναν χαμηλές τιμές αποδεικνύονται ψευδεπίγραφες οι οποίες μάλιστα προάγουν τον κίβδηλο ανταγωνισμό ενώ ως αυτόματοι πιλότοι οι τιμές τραβούν την ανηφόρα.

Γι'αυτό η Ε.Ε. και η πολιτεία φέρουν την ευθύνη για τον τρόπο που σχεδιάζουν και νομοθετούν αφού μετατρέπονται σε διαχειριστές του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. Συνακόλουθα χρειάζεται αντίδραση αλλά και σχέδιο με όραμα πρόγραμμα και συντεταγμένη πορεία. Πρέπει για μας πάνω από όλα να δίνεται προτεραιότητα στην προστασία του καταναλωτή ο οποίος μένει απροστάτευτος από τους αεριτζήδες της αγοράς.

Συναδέλφισες, συνάδελφοι, Κύριοι Προσκεκλημένοι,

Η Η/Ε αποτελεί σήμερα το μέσο κάθε παραγωγικής διαδικασίας είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για την κοινωνική ζωή ενώ η έλλειψη της αποσυντονίζει κάθε κοινωνικό και παραγωγικό ιστό.

Γι'αυτό πρέπει κατά την γνώμη μας να βρίσκεται σε κρατικό έλεγχο και η ΔΕΗ να είναι πράγματι ο Ενεργειακός Πρωταθλητής.

Αυτό απαιτείται να κατέχει το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας στην Ηλεκτρική Ενέργεια για να τροφοδοτεί απρόσκοπτα τη χώρα με ηλεκτρικό ρεύμα και να παρέχει χαμηλές τιμές στον Έλληνα καταναλωτή.

  • Έχουμε επομένως χρέος να υπερασπιστούμε το Δημόσιο χαρακτήρα της
  • Να επανεξετάσουμε την οργανωτική δομή της, ώστε να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί όλοι και να έχουμε και οικονομίες κλίμακος.
  • Να απαιτήσουμε τον σεβασμό της
  • Να απαιτήσουμε να αφεθεί ελεύθερη για να παράγει και αύριο ρεύμα αλλά και νέες θέσεις εργασίας
  • Να απαιτήσουμε να σταματήσουν τα στημένα παιχνίδια σε βάρος της
  • Να απαιτήσουμε τα 3 δις. ευρώ που τα χρωστάει το κράτος από τις ΥΚΩ και τα 40 εκατομμύρια που χρωστάει το ΥΠΕΧΩΔΕ, να έρθουν στο ταμείο της ΔΕΗ.
  • Να μην επιτρέψουμε το ξεπούλημα του Δημόσιου πλούτου της χώρας και να ενώσουμε τη φωνή μας ενάντια σε κάθε πολιτική που τα βγάζει στο σφυρί.
  • Να μην δεχτούμε να γίνουμε δούλοι μέσα στην ίδια μας τη χώρα εμείς και τα παιδιά μας.

Προέχει η ενότητα, η ταξικότητα και η αταλάντευτη τάξη μας απέναντι σε ένα σαθρό καπιταλιστικό σύστημα που καταρρέει συνεχώς.