<<..Εγώ ο ίδιος, ως ΜΑΝΑΤΖΕΡ είμαι πάντα υπέρ των ελαστικών εργασιακών σχέσεων…>>

Αυτά δήλωσε ο κύριος Αθανασόπουλος στα Μ.Μ.Ε κατά την αποχώρησή του από το 32^ο συνέδριο της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ.

Απαντάμε,

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΕΗ στην συνεδρίασή του στις 3-2-09 αποφάσισε να υλοποιήσει την απόφαση 4/2007 της ολομέλειας του Αρείου Πάγου που αφορά την ετεροαπασχόληση.

Η απόφαση αυτή δίνει λύση στους συναδέλφους που πληρούν σωρρευτικά τις παρακάτω   προϋποθέσεις:

Αθήνα 5/2/2009

Διανύοντας μια δύσκολη χρονική συγκυρία, με την παγκόσμια οικονομική κρίση, τα μεγάλα εργασιακά προβλήματα όπως η έλλειψη διοικητικού προσωπικού, η κατάργηση δραστηριοτήτων της επιχείρησης κ.λ.π, η ΕΔΟΠ/ΔΕΗ έχοντας ως γνώμονα την ενότητα των συναδέλφων για την αντιμετώπιση των προβλημάτων μας έκρινε σκόπιμο να μην απαντά στις προκλήσεις που συχνά – πυκνά δέχεται.

Με προηγούμενη ανακοίνωσή μας, στηλιτεύσαμε με τον πιο πρόδηλο τρόπο την άσκηση εξουσίας στον ΟΑΠ/ΔΕΗ και συγκεκριμένα τις επιλογές μισθωτών από τον κύριο ΜΠΟΚΟΤΑ για θέσεις ευθύνης, όπου έμπρακτα απεδείχθη ότι υπολείπονται ουσιαστικών προσόντων για να κατέχουν τέτοιες θέσεις.

Έτσι, λοιπόν, πριν αλέκτωρ λαλήσει φάνηκαν τα προβλήματα και οι δυσλειτουργίες των ΠΕΚΑ.

Το ερώτημα που τίθεται είναι:

Ποιος πληρώνει αυτή τη δυσλειτουργία και ποιος θα απολογηθεί;

Η απάντηση είναι δυστυχώς οι ασφαλισμένοι και δεν πρόκειται να απολογηθεί κανείς δηλ. ΧΑΟΣ.

Επανερχόμαστε, όμως, και ξαναρωτάμε τον κ. ΜΠΟΚΟΤΑ.

Πρόκειται, όντως, για περίσσια ευαισθησία εκ μέρους της Δ/κησης να θέσει…..στόχους για το ύψος των αμοιβών της ή η ευαισθησία διαμορφώνεται σύμφωνα με το τρίξιμο της καρέκλας.

Πιο συγκεκριμένα η σύνδεση των αποδοχών με την επίτευξη των συγκεκριμένων στόχων που δεν αφορά το σύνολο του μισθού…..αλλά το 60%, αποτελεί ένα καλό επικοινωνιακό τρικ που έχει δύο παραμέτρους, αφού οι στόχοι αυτοί είναι εφικτοί .

Α) Την σύνδεση του μισθού με την παραγωγικότητα.

Β) Επέκταση σε όλο το προσωπικό.

Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι δεν θα ανεχθούν άλλο οι εργαζόμενοι να είναι τα μόνιμα υποζύγια και να πληρώνουν κάθε φορά το μάρμαρο. Να πληρώσουν αυτοί που προκάλεσαν την οικονομική κρίση.